I. Not said, unsaid (class.): “quod dictum, indictum'st: quod modo erat ratum, irritum est,” Ter. Phorm. 5, 7, 58: “quae tum cecinerit, ea se nec, ut indicta sint, revocare posse,” Liv. 5, 15, 10: “nec tu carminibus nostris indictus abibis,” unsung, Verg. A. 7, 733: “dicam insigne, recens, adhuc Indictum ore alio,” Hor. C. 3, 25, 8: indictā causā, without a hearing, unheard: “ut dictator, quem vellet civium, indicta causa, impune posset occidere,” Cic. Leg. 1, 15, 42; so, “indicta causa in aliquem animadvertere,” id. Fam. 5, 2, 8; id. Rab. Perd. 4, 12; Cic. Verr. 2, 2, 17, § 43; id. Phil. 2, 23, 56; Liv. 29, 18 fin.; 38, 33 init. al. —
II. Unspeakable, ineffable (only postclass.): “Deum caelestem, indictum, innominabilem,” App. Dogm. Plat. 1, p. 3, 30.