I.v. dep. a. [indu = in-apiscor], to obtain, attain, reach.
I. Lit. (mostly ante- and post-class.): “largiter mercedis indipiscar,” Plaut. Rud. 5, 2, 28: “divitias magnas indeptum,” id. Ep. 3, 4, 15: “navem,” Liv. 26, 39, 12; 28, 30, 12: “multum in cogitando dolorem,” Plaut. Trin. 2, 1, 2: “simulatque hominem leti secura quies est indepta,” Lucr. 3, 212: “senex voluit indipisci de cibo,” Plaut. Stich. 4, 1, 57: “animo,” i. e. to retain, Gell. 17, 2, 1.—
II. Transf., to begin, commence: “pugnam,” Gell. 1, 11, 8.?*! Act. collat. form: indĭpisco , ĕre: “(occasionem) quadrigis albis,” Plaut. As. 2, 2, 13.—
2. Part. perf.: indeptus , a, um; pass., Cod. Th. 9, 42, 13; 12, 1, 74; and prob. also in Plin. H. N. praef. 9: honoribus indeptis, v. Sillig. N. cr.