I.that cannot be dissolved or loosed, indissoluble (in Cic. only in the transf. signif.).
I. Lit.: “nodus,” Plin. 11, 24, 28, § 81. —
II. Transf., of persons, indestructible, imperishable: “quoniam orti estis, immortales esse et indissolubiles non potestis,” Cic. Univ. 11, 35; Lact. Opif. D. 4, 6; Hier. in Isa. 3, 6, 9.—* Adv.: in-dissŏlūbĭlĭ-ter , indissolubly: “nexum,” Claud. Mam. Stat. Anim. 2, 2.