previous next
indūtus , ūs, m. induo,
I.a putting on (very rare; “only indutui and indutibus in use): prius dein quae indutui, tum amictui quae sunt tangam,Varr. L. L. 5, § 131 Müll.; Symm. Ep. 3, 10; Varr. L. L. 10, § 27 Müll.: “vestis, quam indutui gerebat,Tac. A. 16, 4: habebat indutui ad corpus tunicam interulam, App. Flor. n. 9, p. 346; id. Mag. p. 310, 23.—Concr., apparel, raiment: “indutibus imperatoriae majestatis ornatus,Amm. 30, 7, 4; 24, 2, 5.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (1 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (1):
    • Tacitus, Annales, 16.4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: