previous next
ĭnĕdĭa , ae, f. 2. in-edo,
I.an abstaining from food, fasting (class.): “tenebrae oboriuntur, genua inediā succidunt,Plaut. Curc. 2, 3, 30: “vigiliis et inedia necatus,Cic. Fin. 5, 27, 82: “inediam sustinere,Cels. 1, 3: inediā vitam finire, i. e. to starve one's self to death, Plin. Ep. 3, 7, 1; cf.: “inediā mori,Gell. 3, 10, 15.— In plur.: “inedias durare,Plin. 11, 54, 118, § 283.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Plautus, Curculio, 2.3
    • Pliny the Younger, Epistulae, 3.7.1
    • A. Cornelius Celsus, De Medicina, 1.3
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 5.27
    • Gellius, Noctes Atticae, 3.10.15
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: