I. To allure with bait, to entice (syn.: prolecto, illicio; mostly post- Aug.).
A. Lit.: “sicut muta animalia cibo inescantur,” Petr. 140; cf.: “velut inescatam temeritatem ferocioris consulis,” Liv. 22, 41, 5.—
B. Trop., to entice, deceive: “homines,” Ter. Ad. 2, 2, 12: “specie parvi beneficii inescamur,” Liv. 41, 23, 8: “inescandae multitudinis causa,” Vell. 2, 13.—