previous next
infensus , a, um, adj. 2. in-fendo,
I.hostile, inimical, enraged (class.; cf. “infestus): infenso atque inimico animo venire,Cic. Verr. 2, 2, 61, § 149.— With dat.: “Drances infensus Turno,Verg. A. 11, 122: “opes principibus infensae,dangerous, Tac. A. 11, 1. — With in and acc.: “infensioribus in se quam in illum judicibus,Liv. 39, 6, 5: “infensius servitium,hard, oppressive, Tac. A. 1, 81: “valetudo,illness, sickness, id. ib. 14, 56; 4, 48; Suet. Vit. 14; Vop. Aur. 36. — Sup.: infensissima virtus, Aug. cont. Jul. Pelag. 6, § 34. — Hence, adv.: infensē , hostilely, bitterly (class.): “quis Isocrati est adversatus infensius?Cic. Or. 51, 172: “infense invectus,Tac. A. 5, 3.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Cicero, Against Verres, 2.2.149
    • Vergil, Aeneid, 11.122
    • Tacitus, Annales, 1.81
    • Tacitus, Annales, 5.3
    • Tacitus, Annales, 11.1
    • Suetonius, Vitellius, 14
    • Livy, The History of Rome, Book 39, 6
    • Cicero, Orator, 51.172
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: