I.hostile, inimical, enraged (class.; cf. “infestus): infenso atque inimico animo venire,” Cic. Verr. 2, 2, 61, § 149.— With dat.: “Drances infensus Turno,” Verg. A. 11, 122: “opes principibus infensae,” dangerous, Tac. A. 11, 1. — With in and acc.: “infensioribus in se quam in illum judicibus,” Liv. 39, 6, 5: “infensius servitium,” hard, oppressive, Tac. A. 1, 81: “valetudo,” illness, sickness, id. ib. 14, 56; 4, 48; Suet. Vit. 14; Vop. Aur. 36. — Sup.: infensissima virtus, Aug. cont. Jul. Pelag. 6, § 34. — Hence, adv.: infensē , hostilely, bitterly (class.): “quis Isocrati est adversatus infensius?” Cic. Or. 51, 172: “infense invectus,” Tac. A. 5, 3.
infensus , a, um, adj. 2. in-fendo,