I.a denial.
I. In gen.: “causam infitiatione defendere,” Cic. de Or. 2, 25, 105: “ipsam negationem infitiationemque,” id. Part. 29, 102. —
II. In partic., a denying or disowning of a debt, Sen. de Ira, 2, 9, 1: “circumscriptiones, furta, fraudes, infitiationes,” Dig. 47, 2, 69.