I.to dig in or up, make by digging; to bury in the earth, inter: “locus alte duos pedes infodiendus est,” Col. 3, 13, 5: “sarmenta,” Cato, R. R. 37, 3: “squalentes conchas,” Verg. G. 2, 348 corpora terrae, id. A. 11, 205: “taleas in terram,” Caes. B. G. 7, 73: “procul ab eo loco infoderunt, in quo erat mortuus,” Nep. Paus. 5: gemmas corpori (sc. auribus), to insert in, Plin. 12, prooem. § 2:“ vulnera infossa penitus cerebro,” inflicted deeply, Stat. Th. 8, 534: “saxum perfractae cassidis aera Ossibus infodiens,” Sil. 10, 238: “infossus puer,” buried, Hor. Epod. 5, 32.
in-fŏdĭo , fōdi, fossum, 3, v. a.,