previous next
in-gĕmisco , ŭi, 3. v. a. and n.,
I.to groan or sigh over a thing.
I. Act.
(β). With acc. obj.: “suos casus,App. M. 8, p. 235.—Hence, ingĕmiscendus , a, um, lamentable: “clades,Amm. 30, 7, 26.—
II. Neutr.: “pueri Spartani non ingemiscunt,Cic. Tusc. 5, 27, 77: “quantum ingemiscant patres nostri, si, etc.,Liv. 21, 53, 5: “in quo tu ingemiscis,id. Att. 7, 23, 1.—With dat.: “ulli malo,Cic. Tusc. 2, 9, 21 (a transl. from Sophocles): “ingemiscamus illis, quae patiebamur,Plin. Pan. 53, 5.—With ad: “ad aliquid,Suet. Aug. 65 ext.—With abl.: “(luce) repertā,Verg. A. 4, 692: “morte alicujus,Curt. 9, 3, 20. —
B. Transf., of inanim. things: “ignis ingemiscit,Sen. Herc. Oet. 1732.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (9 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (9):
    • Cicero, Letters to Atticus, 7.23.1
    • Cicero, Philippics, 13.10.23
    • Vergil, Aeneid, 4.692
    • Suetonius, Divus Augustus, 65
    • Livy, The History of Rome, Book 21, 53
    • Seneca, Hercules Oetaeus, 1732
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 2.9
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 5.27
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 9.3.20
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: