previous next
ingĕnĭōsus (ingĕnŭ- ), a, um, adj. ingenium,
I.intellectual, superior in intellect, endowed with a good capacity, gifted with genius, of good natural talents or abilities, clever, ingenious.
II. Transf., of inanimate things.
A. Ingenious, clever: “argumentum,Plin. 35, 10, 36, § 69.—
B. Adapted to, apt, fit for any thing: “vox mutandis ingeniosa sonis,Ov. Am. 2, 6, 18: “terra ingeniosa colenti,id. H. 6, 117: “ad segetes ager,id. F. 4, 684.—Sup.: “ingenuosissimus,Inscr. Murat. 1742, 15.— Adv.: ingĕnĭōsē , acutely, wittily, ingeniously: “tractantur ista ingeniose,Cic. Ac. 2, 27, 87: “electas res collocare,id. Inv. 1, 6, 81: “dicere,Quint. 1, 6, 36.— Comp., Plin. 15, 13, 12, § 42.— Sup.: “homo ingeniosissime nequam,Vell. 2, 48, 3.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (11 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (11):
    • Cicero, Letters to Atticus, 14.20.3
    • Cicero, For Quintus Roscius the Actor, 11.31
    • Cicero, For Lucius Murena, 30.62
    • Ovid, Metamorphoses, 11.313
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 15.42
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 35.69
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 5.13
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 1.33
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 1, 6.36
    • Ovid, Fasti, 4
    • Cicero, De Inventione, 1.6
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: