I.imper. inger for ingere, Cat. 27, 2), to carry, pour, throw, or put into, in, or upon a place.
I. Lit.
A. In gen.: “aquam ingere,” Plaut. Ps. 1, 2, 24: “ligna foco,” Tib. 2, 1, 22: “quicquid vini oleique erat, oribus ingerebatur,” Curt. 7, 5, 7: “e puteis aquam in salinas,” Plin. 31, 7, 39, § 81.—
B. Esp.
1. Ingerere se, to betake one's self or rush to any place: “ubi confertissimos hostes pugnare conspexisset, eo se semper ingerebat,” Just. 11, 14, 5: “se morti obviam,” Sen. Herc. Fur. 1032; cf.: se oculis, to offer one's self to, Just. 18, 7, 9: “sese periclis,” Sil. 10, 5.—
2. To inflict upon, execute, apply: “supplicia,” Sen. Med. 461: “pugnos alicui in ventrem,” to deal blows, Ter. Phorm. 5, 8, 95: verbera, Curt. 6, 11, 8: “manus capiti,” Sen. Ep. 99 med.—
3. Of weapons, to press upon, thrust into: “ensem viris,” Val. Fl. 6, 230: “hastas in tergum fugientibus,” Verg. A. 9, 763: “saxa in subeuntes,” Liv. 2, 65, 4: “sagittas et jacula,” id. 36, 18, 5: “missilia in propugnantes,” Curt. 4, 3, 15; 4, 4, 13.—
4. To bring, give, or present to one: “saginandis anseribus polentae duas partes, et furfuris quatuor ingerunt,” Pall. 1, 30: “mihi nova pocula,” Nemes. Cyneg. 5.—Absol.: “aqua frigida ingesta sistitur sanguis,” administered internally, Plin. 31, 3, 23, § 40.—
5. To bring, throw, heap, or put upon a person or thing: “ut Cassandreus, saucius ingestā contumuleris humo,” Ov. Ib. 460: “vasta giganteis ingesta est insula membris,” id. M. 5, 346: “adeps pastillis ingestus,” Plin. 30, 13, 38, § 112: “stercus vitibus,” Col. 2, 16, 8: “summis ingestum montibus Aepy,” Stat. Th. 4, 180: “facies ingesta sopori,” Claud. Rapt. Pros. 3, 81: “ingesta vincula unguibus,” id. B. Gild. 365: “supplicia,” Sen. Med. 461. —
II. Trop.
A. In gen., of language.
1. To pour forth, to pour out against: “convicia alicui,” Hor. S. 1, 5, 12: “contumelias,” Tac. A. 1, 39: “vocis verborumque quantum voletis,” Liv. 3, 68, 4. —
2. To mention, repeat, keep saying: “auctorem suum ingerit et inculcat,” Sen. Ben. 1, 12: “ingerebat lentissima voce, Carpe, Carpe,” Petr. 36; Sen. Ben. 7, 22, 2: “omnia mala ingerebat,” Plaut. Men. 5, 1, 17: “voces quae plerumque verae et graves coram ingerebantur,” Tac. A. 4, 42: “a tribunis eadem ingerebantur,” id. H. 4, 78.—
B. In partic.
1. To obtrude, press, or force upon one: “ne recusanti quidem amicitiam suam ingerere destitit,” Suet. Vit. Hor. p. 297 Roth: “nomina liberis,” Tac. Or. 7; cf. id. A. 1, 72: “filium filiamque orbis senibus,” Petr. 140: “omnia imperia recusanti,” Just. 6, 8: “ingerebat iste Artemidorum,” Cic. Verr. 2, 3, 28, § 69: “his se ingerit (Fortuna),” presses her favors, Juv. 6, 609: “veritatis tanta vis est ut nemo ... qui non videat ingerentem se oculis divinam claritatem,” Lact. 1, 5, 2: “nomen patris patriae a populo saepius ingestum repudiavit,” pressed upon him, Tac. A. 1, 72.—
2. To heap up: “scelus sceleri,” Sen. Thyest. 731.