I.want of mildness, intemperateness, inclemency.
I. Lit.: “caeli,” Sen. Const. Sap. 9; Col. prooem. 1, § 3.—
II. Trop.
A. Want of moderation, excess, extravagance, intemperance: “omnium perturbationum fontem esse dicunt intemperantiam,” Cic. Tusc. 4, 9, 22: “menti inimica intemperantia,” id. ib. 4, 9, 22; id. Agr. 2, 36: “libidinum,” id. Off. 1, 34: “vini,” the immoderate use of wine, Liv. 44, 30: “morbo et intemperantiā perire,” Suet. Tib. 62: “risūs,” Plin. 11, 37, 80, § 205: “litterarum,” Sen. Ep. 106: “linguae,” Tac. A. 4, 18: “civitatis, donec unus eligatur, multos destinandi,” id. H. 2, 1: “legitima, said of a second marriage,” Val. Max. 2, 1, 3.—
B. In partic., want of moderation in one's conduct towards others; haughtiness, arrogance; insolence, impudence, insubordination: “Pausaniae,” Nep. Arist. 2, 3: “suā intemperantiā, nimiāque licentiā,” id. Eum. 8, 2.