I.untimely, unseasonable, inopportune, inconvenient.
I. Lit.: “postes intempestivos excisos credo,” Plaut. Most. 3, 2, 141: “imbres,” Lucr. 2, 873; 929; 6, 1101: “amicitia numquam intempestiva est,” Cic. Lael. 6: “epistula,” id. Att. 4, 14: “cupido,” Ov. M. 10, 689: “intempestivā turbantes festa Minervā,” i. e. by their unseasonable spinning, id. ib. 4, 33: “immodica et intempestiva libido,” Vell. 2, 68, 4: “quid hoc joco intempestivius,” Val. Max. 7, 8, 9: “gula,” gratified at unseasonable times, Suet. Vit. 13: “intempestivo partu extracto,” premature, Amm. 23, 2, 17.—
II. Transf., that acts or does a thing unseasonably: “anseres continuo clamore intempestivi,” Plin. 18, 35, 87, § 363.— Adv. in two forms.
1. Form intempestīvē , out of season, unseasonably: “accedere,” Cic. Off. 1, 25: “adire ad aliquem,” id. Fam. 11, 16; Liv. 45, 21: “fovere vulnera mentis,” Ov. P. 4, 11, 19; Phaedr. 3, 19, 12: “juvare,” Tac. A. 2, 23.—