I. Meanwhile, in the meantime, in the interim (class.): “saepe interea mihi senex narrabat,” Ter. Phorm. 2, 3, 18: “interea dies advenit,” Cic. Verr. 2, 2, 15, § 37: “cum interea,” Ter. Hec. 3, 4, 7; Cic. Verr. 1, 6, 15: “haec dum Romae geruntur, Quintius interea de agro detruditur,” id. Quint. 6.— With loci: “plus triginta natus annis sum, cum interea loci Numquam quicquam facinus feci pejus quam hodie,” Plaut. Men. 3, 1, 1; id. Ps. 1, 3, 32; Ter. Eun. 2, 2, 24; id. Heaut. 2, 3, 16; Pac. ap. Non. 488, 14 (Trag. Rel. p. 71 Rib.).— *
B. (For interdum.) Sometimes, Sil. 7, 395.—
II. Transf., like Engl. meanwhile (approaching the sense of), nevertheless, however (but in class. prose always retaining a reference to time; cf. “Krebs, Antibarb. p. 611 sq.),” Cic. Fam. 5, 12 fin.; Verg. G. 1, 83: “cum interea,” Cic. Clu. 30, 82; cf.: “tamen interea,” Cat. 101, 7.