previous next
intĕr-ĕo , ĭi, ĭtum (
I.perf. -īvi, App. M. 7, 7; sync. -issent, Cic. Div. 2, 8, 20 al.), 4, v. n.—Prop., to go among several things, so as no longer to be perceived (class.).
I. Lit.: “ut interit magnitudine maris stilla muriae,becomes lost in it, Cic. Fin. 3, 14, 45: saxa venis, become lost among them, mingle with them, Sever. Aetn. 450. —
II. Trop., to perish, to go to ruin or decay, to die: “non intellego, quomodo, calore exstincto, corpora intereant,Cic. N. D. 3, 14: “omnia fato Interitura gravi,Ov. M. 2, 305: “segetes,Verg. G. 1, 152: “salus urbis,Cic. Verr. 2, 3, 55: “litterae,id. Att. 1, 13: “pecunia,Nep. Them. 2: “interit ira morā,ceases, Ov. A. A. 1, 374: “possessio,Dig. 41, 2, 44.—
B. To be ruined, mostly in first pers. perf.: interii, I am ruined, undone: “hei mihi disperii! ... interii, perii,Plaut. Most. 4, 3, 36: “omnibus exitiis interii,id. Bacch. 5, 17: “interii! cur mihi id non dixti?Ter. Hec. 3, 1, 42: “qui per virtutem peritat, non interit,Plaut. Capt. 3, 5, 32.— Hence, intĕrĭtus , a, um, Part., perished, destroyed (ante- and post-class.): multis utrinque interitis, Claud. Quadrig. ap. Prisc. p. 869 P.; Sid. Ep. 2, 10.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (10 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (10):
    • Cicero, Letters to Atticus, 1.13
    • Cicero, Against Verres, 2.3.127
    • Ovid, Metamorphoses, 2.305
    • Plautus, Captivi, 3.5
    • Vergil, Georgics, 1.152
    • Plautus, Mostellaria, 4.3
    • Cornelius Nepos, Themistocles, 2
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 3.14
    • Cicero, de Natura Deorum, 3.14
    • Cicero, De Divinatione, 2.8
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: