previous next
inter-mŏrĭor , mortuus sum, 3, v. dep.
I. To die in secret, perish unobserved, to die off, fall to decay (not in Cic. or Cæs.), Cato, R. R. 161, 3: “radices intermoriuntur,Plin. 21, 18, 69, § 114: “ignis,Curt. 6, 6, 31: “civitas,Liv. 34, 49.—
II. Trop.
A. To faint away, to swoon: “ex profluvio sanguinis intermorientes vino reficiendi sunt,Cels. 5, 26, 25.—
B. Of roads, to come to an end, stop: “pars (viarum) sine ullo exitu intermoriuntur,Dig. 43, 7, 3, § 2. —
C. To be neglected: nullum officium tuum apud me intermoriturum existimas, Bith. ap. Cic. Fam. 6, 16.—Hence, intermortŭus , a, um, P. a., dead, faint, lifeless, powerless.
B. Trop.: gemmae jactatae in ignem, velut intermortuae, exstinguuntur, lose their lustre, Plin. 37, 7, 27, § 99: “contiones,Cic. Mil. 5, 12: “mores boni plerique omnes jam sunt intermortui,Plaut. Trin. 1, 1, 7: “Catilinae reliquiae,Cic. Pis. 7 fin.: “memoria generis sui,id. Mur. 7, 16 fin.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (10 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (10):
    • Cicero, Letters to his Friends, 6.16
    • Cicero, For Lucius Murena, 7.16
    • Cicero, For Milo, 5.12
    • Cicero, Against Piso, 7
    • Plautus, Trinummus, 1.1
    • Suetonius, Nero, 42
    • A. Cornelius Celsus, De Medicina, 5.26
    • Livy, The History of Rome, Book 37, 53.10
    • Livy, The History of Rome, Book 34, 49
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 6.6.31
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: