I.undaunted, undismayed, unterrified (poet. and in postAug. prose; cf. “impavidus): bracchia interritus extulit ad auras,” Verg. A. 5, 427: “spectatque interrita pugnas,” id. ib. 11, 837: “vultu,” Quint. 1, 3, 4: “classis interrita fertur,” fearless, Verg. A. 5, 863; Ov. M. 13, 198; 15, 514; Tac. A. 1, 64; Quint. 5, 7, 11 al.; Curt. 6, 5, 29; 3, 6, 9 al.—With gen.: “mens interrita leti,” unterrified at death, not afraid of death, Ov. M. 10, 616.— Adv.: interrĭtē , undauntedly, Mart. Cap. 1, § 16 init.
in-terrĭtus , a, um, adj.,