previous next
interventus , ūs, m. id.,
I.a coming up, appearance, coming between, intervention.
I. Lit.
A. Of persons: “interventus alicujus,Cic. Part. 8, 30: “Caleni et Calvenae,id. Att. 16, 11, 1: “Pomptini,id. Cat. 3, 3, 6: “hominum,Liv. 26, 19: “Alexandri,Just. 11, 1, 7. —
B. Of inanim. and abstr. things, a coming between, intervention, occurrence: “id proelium diremit nox interventu suo,Plaut. Am. 1, 1, 99: “amnis alicujus interventu arceri,Plin. 29, 3, 12, § 52: “solem interventu lunae occultari,id. 2, 10, 7, § 47: “noctis,Caes. B. G. 3, 15: “malorum,Cic. N. D. 1, 40: “interventu feriarum impediri,Dig. 4, 6, 26, § 7.—
II. Transf., interposition, mediation, assistance: principis, Trajan. ad Plin. Ep. 10, 68: “judicis,Dig. 33, 1, 7: “sponsorum,” i. e. bail, Suet. Caes. 18. —Esp., in a suit at law, the substitution of a new plaintiff or defendant, Gai. Inst. 3, 176.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Cicero, Letters to Atticus, 16.11.1
    • Caesar, Gallic War, 3.15
    • Cicero, Against Catiline, 3.3.6
    • Plautus, Amphitruo, 1.1
    • Suetonius, Divus Julius, 18
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 2.47
    • Livy, The History of Rome, Book 26, 19
    • Cicero, de Natura Deorum, 1.40
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: