previous next
intrō-mitto , mīsi, missum, 3, v. a. (
I.inf. pass. intromittier, Plaut. Truc. 4, 2, 53), to send in, to let in or into (syn. induco, immitto; class.).
I. Lit., with in and acc.: “lepores in leporarium,Varr. R. R. 3, 12, 4; cf.: “legiones (sc. in oppidum),Caes. B. G. 7, 11: “Caninium legatum,Hirt. B. Hisp. 35: “in aedes,Plaut. Aul. 1, 2, 20: “qui cum bestiis in harenam intromissi sunt,Dig. 48, 2, 4.— With two acc.: “sex milia peditum Nolam intromisit,Liv. 24, 13, 10.— With ad: “quemquam ad vos,Plaut. Truc. 4, 2, 7: “ad Senecam aliquem,Tac. A. 15, 61. —With sup.: “Phaedriam comissatum,Ter. Eun. 3, 1, 52. —
II. Trop., to introduce (post-class.): “verba in usum linguae Latinae,Gell. 19, 13, 3: “exemplum,id. 1, 13, 4: controversiam (εἰσάγεσθαι δίκην), Amm. 30, 4, 19.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Caesar, Gallic War, 7.11
    • Plautus, Trinummus, 4.2
    • Tacitus, Annales, 15.61
    • Plautus, Aulularia, 1.2
    • Livy, The History of Rome, Book 24, 13
    • Gellius, Noctes Atticae, 19.13.3
    • Gellius, Noctes Atticae, 1.13.4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: