previous next
irruptĭo , ōnis, f. irrumpo,
I.a breaking or bursting in, an irruption.
I. In gen.: “irruptionem facere in popinam,Plaut. Poen. prol. 42: “ferarum,Plin. Pan. 81: “belli,Flor. 2, 12, 5: “luminis,Pall. 10, 17: “aquarum,Sen. Q. N. 3, 30, 5.—
II. Esp., as milit. t. t., an invasion, incursion, sally: “hostis,Suet. Tib. 6: “etiamsi irruptio facta nulla sit,Cic. de Imp. Pomp. 6, 15: Gallorum, Aug. Civ. Dei, 3, 31.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (1 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (1):
    • Suetonius, Tiberius, 6
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: