I.inf. jacularier, Arn. 6, 16), 1, v. dep. jaculum, to throw, cast, hurl.
I. Lit.
A. In gen.: “qui jaculum emittit jaculari dicitur,” Quint. 8, 2, 5: “in jaculando brachia reducimus, etc.,” id. 10, 3, 6: “duros jaculatur Juppiter imbres, Col. poët. 10, 329: se in hostium tela,” Flor. 1, 14, 4: “in quas partes se jaculetur cometes,” Plin. 2, 25, 23, § 92: “puppibus ignes,” Verg. A. 2, 276: “rapidum e nubibus ignem,” id. ib. 1, 42.—
B. In partic.
1. To throw the javelin, fight with the javelin: “laudem consequi, equitando, jaculando,” Cic. Off. 2, 13, 45: “totum diem jaculans,” id. Div. 2, 59, 121: “cum in latus dextrum, quod patebat, Numidae jacularentur,” Liv. 22, 50; Dig. 9, 2, 9, § 4.—
2. To throw out, emit, spread: “oculi lupo splendent, lucemque jaculantur,” Plin. 11, 37, 55, § 151: “umbram,” id. 36, 10, 15, § 72.—
3. To throw or hurl at, to strike, hit: “cervos jaculari,” Hor. C. 3, 12, 11: “dextera sacras jaculatus arces,” id. ib. 1, 2, 3: “aliquem ferro acuto,” Ov. Ib. 49: “aëra disco,” id. ib. 589: “Juppiter igne suo lucos jaculatur et arces,” id. Am. 3, 3, 35.—
II. Trop., to shoot at, assail, revile: “verbum,” Lucr. 4, 1129: “sententias vibrantes digitis,” Quint. 11, 3, 120: “dicta in calvos,” Petr. S. 109, 8: “probris procacibus jaculari, in aliquem,” Liv. 42, 54, 1: “in uxorem obliquis sententiis,” Quint. 9, 2, 79.—
C. (Eccl. Lat.) To utter rapidly, to ejaculate, Aug. Ep. 121 (130), 10, 20.