previous next
jūdĭcĭum , ii, n. judex,
I.a judgment, i. e. a judicial investigation, trial; a judicial sentence (class.).
I. Lit.: “omnia judicia aut distrahendarum controversiarum aut puniendorum maleficiorum causā reperta sunt,Cic. Caecin. 2: “dignitatis meae,concerning, id. Brut. 1, 1: “praetor judicium prius de probro, quam de re fieri maluit,id. Quint. 2: “de alicujus meritis judicia facere,id. Or. 41, 140: “de mea fide,id. Fam. 11, 29, 2: “de se,Caes. B. G. 1, 41, 2: “inter sicarios,for assassination, Cic. Rosc. Am. 5, 11: “adducere causam aliquam in judicium,id. Opt. Gen. Or. 7, 18: “judicio aliquid defendere,id. Quint. 20, 62: “agere,to settle a dispute, Plin. 9, 35, 58, § 120: ferre, to give his vote; of a judge (different from sententiam ferre, to pass sentence), Cic. Tog. Cand. p. 525 Orell.: “exercere,id. Q. Fr. 2, 16, 3: “vocare aliquem in judicium,to summon before court, id. Balb. 28, 64: “judicio quempiam arcessere,to sue, id. Fl. 6, 14: “sistere in judicium,to set before the court, Dig. 2, 5, 4: dare, to allow, grant a trial, of the prætor who proposes the judges: “in Lurconis libertum judicium ex edicto dedit,Cic. Fl. 35, 88: “judicium accipere, suscipere,to undertake a legal trial, id. Quint. 20, 62; Dig. 5, 3, 7: “pati,to submit to, Cic. Quint. 20, 63: “damnatus inani judicio Marius,Juv. 1, 48. —
II. Transf.
A. A court of justice: “at ille in judicium venit,Nep. Ep. 8: “judicium clauserat militibus armatis,Quint. 4, 2, 25. —
B. Beyond the legal sphere, a judgment, decision, opinion with regard to any thing: “meum semper judicium fuit, omnia nostros invenisse per se sapientius quam, etc.,Cic. Tusc. 1, 1, 1: “decima legio per tribunos militum ei gratias egit, quod de se optimum judicium fecisset,Caes. B. G. 1, 41: “judicium facere, quanti quisque sibi faciendus esset,to judge, decide, Cic. Fam. 13, 29, 1: “meo judicio,in my judgment, according to my opinion, id. Brut. 8, 32; Quint. 9, 3, 59: “ex alicujus judicio,Cic. Rosc. Am. 37, 108: de quo homine vos tanta et tam praeclara judicia fecistis, i. e. by conferring honors on him, id. de Imp. Pomp. 15, 43.—
C. The power of judging, judgment, discernment: “studio optimo, judicio minus firmo praeditus,Cic. Or. 7, 24; id. Fam. 9, 6, 4: “intellegens,id. Opt. Gen. Or. 4, 11: “subtile,Hor. Ep. 2, 1, 242: “si quid mei judicii est,if I can judge of it, Cic. Fin. 2, 12, 36: “videor id judicio facere,” i. e. with discretion, good judgment, id. Q. Fr. 3, 1, 5, § 18; so Caes. B. G. 5, 27; Cic. Div. 2, 13, 30 dub.: “adhibere,Tac. H. 1, 83: “acri judicio perpendere aliquid,Lucr. 2, 1042.—
D. Judicial harangues, speeches in court: “illa mala judicia,Quint. 10, 1, 70.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (25 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (25):
    • Cicero, Letters to his Friends, 11.29.2
    • Cicero, Letters to his Friends, 13.29.1
    • Cicero, Letters to his Friends, 9.6.4
    • Cicero, Letters to his brother Quintus, 3.1.5
    • Caesar, Gallic War, 1.41
    • Caesar, Gallic War, 1.41.2
    • Caesar, Gallic War, 5.27
    • Cicero, For Sextus Roscius of Ameria, 37.108
    • Cicero, For Aulus Caecina, 2
    • Cicero, For Sextus Roscius of Ameria, 5.11
    • Cicero, For Cornelius Balbus, 28.64
    • Tacitus, Historiae, 1.83
    • Lucretius, De Rerum Natura, 2.1042
    • Cornelius Nepos, Epaminondas, 8
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 2.12
    • Cicero, De Divinatione, 2.13
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 1.1
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 4, 2.25
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 3.59
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 10, 1.70
    • Cicero, De Optimo Genere Oratorum, 4.11
    • Cicero, Brutus, 1.1
    • Cicero, Brutus, 8.32
    • Cicero, Orator, 41.140
    • Cicero, Orator, 7.24
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: