I.a quarrel, strife, dispute, altercation, contention (class.): “jurgio tandem uxorem abegi ab janua,” Plaut. Men. 1, 2, 18; 5, 2, 21: “jam jurgio enicabit, si intro rediero,” id. Merc. 3, 2, 14: “benevolorum concertatio, non lis inimicorum, jurgium dicitur,” Cic. Rep. 4, 8, 8 (ap. Non. p. 430): “in jurgio respondere,” Cic. de Sen. 3, 8: “optimum quemque jurgio lacessere,” Tac. A. 14, 40: “quempiam jurgio invadere,” id. H. 2, 53: “petulantibus jurgiis illudere,” id. ib. 3, 32: “jurgia jactare,” to quarrel, Verg. A. 10, 95: “tecum jurgia nectere,” engage in mutual strife, Ov. Am. 2, 2, 35: “per jurgia dicere aliquid,” in the heat of a dispute, id. Tr. 5, 11, 1: “jurgia prima sonare incipiunt,” Juv. 15, 51: “alterna jurgia,” id. 6, 268: “facere,” Plin. 16, 44, 89, § 239: “erumpere in jurgia,” to break out into railing, Just. 10, 2, 5: “jurgio aliquem corripere,” Suet. Galb. 5: “inter Helvidium et Eprium acre jurgium,” Tac. H. 4, 6: “vixit cum uxore sine jurgio,” without a quarrel, Plin. Ep. 8, 5, 1.—
This text is part of:
View text chunked by:
jurgĭum , i, n. jurgo,