I.skilled or learned in the law (class.): “Fabius Pictor et juris et litterarum et antiquitatis bene peritus,” Cic. Brut. 21, 81: “Apollo,” Juv. 1, 128.—Comp.: “Quis jure peritior?” Cic. Clu. 38, 108.—Sup.: “eloquentium jurisperitissimus Crassus, jurisperitorum eloquentissimus Scaevola,” Cic. Brut. 39, 145.
jūris-pĕrītus or jūrĕ-pĕrītus (freq. also separately), i, m. adj. 2. jus-peritus,