previous next
lāmentor , ātus, 1,
I.v. dep. n. and a. [lamentum], to wail, moan, weep, lament (class.).
(β). Act., to weep over a person or thing, to bewail, lament, bemoan: conqueri fortunam advorsam, non lamentari decet, Id viri est officium; fletus muliebri ingenio additus est, Pac. ap. Cic. Tusc. 2, 21, 50 (Trag. Rel. v. 268 Rib.): “nam haec quidem vita mors est, quam lamentari possem,Cic. Tusc. 1, 31, 75: “caecitatem,id. ib. 5, 38, 112: “se ipsum,Plaut. Pers. 4, 9, 7: “suam matrem mortuam,Ter. Phorm. 1, 2, 46: “ut nemo ad lamentandam tanti imperii calamitatem relinquatur,Cic. Cat. 4, 2, 4.—With object.clause, Plaut. Ps. 1, 3, 79; so, “cum lamentamur, non apparere labores Nostros,Hor. Ep. 2, 1, 224.—
II. Pass. (poet. and late Lat.; cf. lamento).—Part. perf. in pass. signif. (poet.), wept over, bewailed: “fata per urbem Lamentata,Sil. 13, 711; so, “Dindyma,resounding with lamentations, Stat. Th. 12, 224.—
2. Impers. pass.: “maeretur, fletur, lamentatur diebus plusculis,App. M. 4, p. 157.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (11 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (11):
    • Cicero, Against Catiline, 4.2.4
    • Cicero, Philippics, 12.1.2
    • Plautus, Persa, 1.3
    • Plautus, Persa, 4.9
    • Plautus, Pseudolus, 1.3
    • Plautus, Trinummus, 4.2
    • Plautus, Miles Gloriosus, 4.2
    • Cicero, On Oratory, 1.57
    • Suetonius, Nero, 49
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 2.21
    • Statius, Thebias, 12
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: