previous next
largītĭo , ōnis, f. largior,
I.a giving freely, a granting, bestowing, dispensing, distributing, imparting.
I. Lit.
A. In gen. (class.): “largitio, quae fit ex re familiari, fontem ipsum benignitatis exhaurit,Cic. Off. 2, 15, 52: “largitione redemit militum voluntates,Caes. B. C. 1, 39 fin.: “his pauca ad spem largitionis addidit,id. ib. 2, 28: “maximas largitiones fecit,id. ib. 3, 31: “largitio et communicatio civitatis,a granting, Cic. Balb. 13, 31: “aequitatis,a distributing, dispensing, id. Mur. 20, 41.—Prov.: “largitio fundum non habet,there is no end of giving, Cic. Off. 2, 15, 55; v. fundus.—
B. In partic., in a bad sense.
2. Profusion, prodigality: “nullius rei, minime beneficiorum, honesta largitio est,Sen. Ben. 1, 2, 1.—
II. Meton., concr., largitiones, the imperial treasury, public chest, or imperial fund for presents and distributions, Eutr. 8, 13; Cod. Just. 7, 62, 21; “both sacrae (for public or state purposes) and privatae (for personal outlay),id. 10, 23, 2; Cod. Th. 12, 6, 13.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (9 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (9):
    • Cicero, For Plancius, 15.37
    • Cicero, For Lucius Murena, 37.80
    • Cicero, For Lucius Murena, 20.41
    • Cicero, For Cornelius Balbus, 13.31
    • Caesar, Civil War, 1.39
    • Cicero, On Oratory, 2.25
    • Suetonius, Divus Julius, 13
    • Seneca, de Beneficiis, 1.2.1
    • Cicero, De Officiis, 2.15
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: