previous next
larvo , no
I.perf., ātum (part. ante-class. larŭātus ), 1, v. a. larva, to bewitch, enchant (ante- and post-class., and used almost exclusively in the part. perf.): artus larvari, Firm. Math. 3, 14.—P. a. as subst.: larvans , ntis, m., an enchanter, a dealer in magic: “hunc denique qui larvam putat ipse est larvans,App. Mag. p. 315, 20 Hildeb. (al. larvatus).—Part. perf.: larŭātus , a, um, bewitched, enchanted: “quid illi esse morbi dixeras? ... Num larvatust aut cerritus?Plaut. Men. 5, 4, 1: pro laruato te circumferam, id. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 6, 229.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (1 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (1):
    • Plautus, Menaechmi, 5.4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: