I.a hiding-place, lurking-hole, covert, den, of animals.
I. Lit.: “cum etiam ferae latibulis se tegant,” Cic. Rab. Post. 15, 42: “serpens e latibulis,” id. Vatin. 2, 4; id. Off. 1, 4, 11: “furibunda ferarum,” Cat. 63, 54; “of men: latibulis occultorum locorum,” Cic. Fl. 13, 31: “aedium,” App. M. 8, p. 215, 26.—
II. Trop., a hidingplace, refuge, etc. (syn. receptaculum): “latibulum et perfugium doloris mei,” Cic. Att. 12, 13, 2: “quaerere occepit ex diffidentia latibulum aliquod temeritati,” App. Mag. 1, p. 274, 4.