previous next
^trōcĭnor , ātus, 1, v. dep. 2. latro.
I. To perform military service for pay, to be a hired soldier (ante-class.): “ibit aliquo Latrocinatum,Plaut. Trin. 2, 4, 198; id. Mil. 2, 6, 19: qui regi latrocinatus decem annos Demetrio, id. Fragm. ap. Varr. L. L. 7, § 52 Müll.—
B. Transf. *
1. Of a fish preying upon others, to hunt, seize: “pastinaca latrocinatur ex occulto,Plin. 9, 42, 67, § 144.—*
2. Of a physician who dissects a body: “mortui praecordia et viscus omne in conspectum,Cels. 1 praef.—Hence. ^trōcĭnanter , adv., like a robber, Aug. Ep. 35, 3.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Cicero, Against Catiline, 2.7
    • Cicero, For Milo, 7.17
    • Plautus, Miles Gloriosus, 2.6
    • Plautus, Trinummus, 2.4
    • Cicero, De Republica, 2.4
    • Cicero, De Republica, 3.9
    • Augustine, Epistualae, 35.3
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: