I.gen. plur. laudium, Sid. Carm. 23, 32), f. for claus, from clavid, kindred to cluo and the Greek κλέϝος, praise, commendation, glory, fame, renown, esteem (cf.: gloria, praeconium, elogium).
I. Lit.: “in laude vivere,” Cic. Fam. 15, 6, 1: “ut is cum populo Romano et in laude et in gratia esse possit,” Cic. Verr. 1, 17, 51: “cum te (omnes) summis laudibus ad caelum extulerunt,” id. Fam. 9, 14, 1: “divinis laudibus ornare aliquem,” id. ib. 2, 15, 1: “Bruti nostri cotidianis assiduisque laudibus, quas ab eo de nobis haberi permulti mihi renuntiaverunt, commotum istum aliquando scripsisse ad me credo,” id. Att. 13, 38, 1: “laude afficere aliquem,” id. Off. 2, 13, 47: “omni laude cumulare,” id. de Or. 1, 26, 118: “summam alicui laudem tribuere,” id. Fam. 5, 2, 10: “illustri laude celebrari,” id. Mur. 7, 16: “maximam laudem ex re aliqua sibi parere,” id. Off. 2, 13, 47: “ornare aliquem suis laudibus et onerare alienis,” id. Phil. 2, 11, 25: “aliquem laudibus efferre,” Juv. 6, 182: “neque ego hoc in tua laude pono,” Cic. Verr. 2, 3, 91, § “212. Fabio laudi datum est, quod pingeret,” id. Tusc. 1, 2, 3: “eloquentiae, humanitatis,” id. de Or. 1, 23, 106: “brevitas laus est interdum in aliqua parte dicendi, in universa eloquentia laudem non habet,” id. Brut. 13, 50: “laudis titulique cupido,” Juv. 10, 143: “supremae laudes,” i. e. a funeral oration, Plin. 7, 43, 45, § 159: “vitiatam memoriam funebribus laudibus reor,” Liv. 8, 40. —
II. Transf.
A. A praiseworthy thing, a ground for praise, a laudable or glorious action, a laudable enterprise; a merit, desert, Cic. Fam. 2, 4, 2: “abundans bellicis laudibus,” id. Off. 1, 22, 78: “nostras laudes in astra sustulit,” id. Att. 2, 25, 1: “summa laus tua et Bruti est, quod exercitum praeter spem existimamini comparasse,” id. Fam. 12, 4, 2: “cum ceteris tuis laudibus, hanc esse vel maximam, quod, etc.,” id. de Or. 2, 73, 296: “magna laus, et grata hominibus, unum hominem elaborare, etc.,” id. Mur. 9, 19: “Suevi maximam putant esse laudem, vacare agros, etc.,” Caes. B. G. 4, 3, 1: “Pericles hac laude (dicendi) clarissimus fuit,” Cic. Brut. 7, 28; Verg. A. 5, 355; 1, 461: “conferre nostris tu potes te laudibus?” Phaedr. 4, 23, 3: “conscientia laudis,” worth, desert, id. 2, epil. 11: “te censeri laude tuorum noluerim,” Juv. 8, 74.—
B. Of things, estimation, worth, value, repute (post-Aug.): “Cois amphoris laus est maxima,” Plin. 35, 12, 46, § 161: “coccum Galatiae in maxima laude est,” id. 9, 41, 65, § 141: “peculiaris laus ejus, quod fatigato corpori succurrit,” id. 22, 22, 38, § 81: “Creticae cotes diu maximam laudem habuere,” id. 36, 22, 47, § 164.