previous next
lectīca , ae, f.
I. Lit., a litter, sedan, used at first only on journeys, but afterwards also, for the sake of convenience, in the city: “lecticā octophoro ferebatur,Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27: “lecticae usum alicui adimere,Suet. Caes. 43: “inditus lecticae,Tac. A. 3, 14: “lecticae imponere aliquem,Petr. 28: “lecticā gestare aliquem,Hor. S. 2, 3, 214: “lecticae gestamine uti,Tac. A. 2, 2: in eadem illa lecticā qua ipse delatus eram, eum referre, etc., Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 12, 3: “lectica introferri,Liv. 43, 7: “lectica formosis imposita calonibus,Sen. Ep. 110, 17: “comparare homines ad lecticam,litterbearers, Cat. 10, 15: “facit somnum clausā lectica fenestrā,Juv. 3, 242.—Collect.: “densissima centum Quadrantes lectica petit,a throng of litters, Juv. 1, 121.—*
II. Transf.: “arboris,that part of a tree from which the branches spring, Plin. 17, 14, 22, § 99.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (9 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (9):
    • Cicero, Letters to his Friends, 4.12.3
    • Cicero, Against Verres, 2.5.27
    • Suetonius, Divus Julius, 43
    • Horace, Satires, 2.3.214
    • Tacitus, Annales, 2.2
    • Tacitus, Annales, 3.14
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 17.99
    • Livy, The History of Rome, Book 43, 7
    • Seneca, Epistulae, 110.17
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: