previous next
lītĭgātor , ōris, m. id.,
I.one engaged in a dispute, a disputant.
I. In gen., Plin. praef. § “32: litigatores furiosi,Lact. 3, 8 init. (al. litigationes, v. litigatio).—
II. In partic., a party in a lawsuit, a litigant: “litigator rusticus illitteratusque de sua causa melius, quam orator, qui nescit, quid in lite sit, dicet,Quint. 2, 21, 16: “ne omnia testimonia expetat a litigatore,id. 10, 1, 34; Tac. A. 13, 42; Plin. Pan. 80; Gai. Inst. 4, 42; 105 et saep.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (3 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (3):
    • Tacitus, Annales, 13.42
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 2, 21.16
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 10, 1.34
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: