I.long, extensive.
I. Lit., in space.
A. In gen. (rare): “linea,” Plin. 9, 17, 26, § 59: “aequora,” Claud. Rapt. Pros. 3, 363: “amnes,” Tac. A. 1, 9.—
B. In partic.
1. Far removed, far off, remote, distant (class.): “nos longinqui et a te ipso missi in ultimas gentes,” Cic. Fam. 15, 9, 1: “ex locis tam longinquis,” id. Imp. Pomp. 16, 47: “ab extero hoste atque longinquo,” id. Cat. 2, 13, 29: “longinqua Lacedaemon,” id. Att. 15, 9, 1: “nationes,” Caes. B. G. 7, 77: “cura,” respecting things that are far off, Liv. 22, 23: “longinquiores loci,” Caes. B. G. 4, 27: “vulnera, i. e. e longinquo accepta,” Luc. 3, 568.—In neutr. absol.: ex (e) longinquo, from afar, from a distance: “e longinquo intueri,” Plin. 35, 10, 36, § 97; Tac. A. 1, 47; Sen. Ep. 22.—Plur.: “longinqua imperii adire,” the remote parts, Tac. A. 3, 34.—
2. Living far off, foreign, strange: “homo longinquus et alienigena,” Cic. Deiot. 3, 10: “Clodius aequaliter in longinquos, in propinquos, in alienos, in suos irruebat,” id. Mil. 28, 76: “piscis,” Ov. Ib. 150.—
II. Transf., of time.
A. In gen., long, of long duration or continuance, prolonged, lasting, continued, tedious (class.; cf.: “diutinus, diuturnus): vita,” Plaut. Mil. 3, 1, 136: “adfert vetustas omnibus in rebus longinqua observatione incredibilem scientiam,” Cic. Div. 1, 49, 109: “dolores,” id. Fin. 2, 29, 94: “oppugnatio,” Caes. B. C. 3, 80: “consuetudo,” id. B. G. 1, 47: “militia,” Liv. 4, 18.—Comp.: “longinquiore tempore bellum confecturum,” Nep. Them. 4, 3.—
B. In partic.
1. Long deferred, distant (rare): “cum spe perrumpendi periculi, vel in longinquum tempus differendi,” Cic. Part. Or. 32, 112: “cum ... aut tempore longinqua aut praeceps periculo victoria esset,” Liv. 9, 24, 2: “spes longinqua et sera,” Tac. A. 13, 37.—*
2. Old, ancient: “monumenta,” Plin. 13, 12, 26, § 83. —
3. Remote, far-fetched: “sunt et durae (translationes), id est a longinqua similitudine ductae, ut "capitis nives," etc.,” Quint. 8, 6, 17.—Hence, adv., in three forms: lon-ginquē , longinquō , and longin-quom (only ante- and post - class.).
1. A long way off, far away: longinque ab domo bellum gerentes, Enn. ap. Non. 515, 14 (Trag. v. 103, Vahl.).—
2. In time, long, a long while: “odiosast oratio, quom rem agas, longinquom loqui,” Plaut. Merc. 3, 4, 25: “servus longinquo absens,” Dig. 30, 3; so ib. 3, 3, 44.—Comp.: “longinquius diutiusque adesse,” Gell. 1, 22, 12.—