I. A stageplayer, pantomimist: “fite caussā meā ludii barbari,” Plaut. Curc. 1, 2, 63: “ipse ille maxime ludius, non solum spectator, sed actor et acroama,” Cic. Sest. 54, 116; id. Har. Resp. 11; Plaut. Aul. 2, 9, 6: “ludius aequatam ter pede pulsat humum,” Ov. A. A. 1, 112: “triviales ex Circo ludios interponebat,” Suet. Aug. 74; cf. ludio.—
lūdĭus , ĭi, m. ludus.