previous next
luscĭtĭōsus and luscĭōsus , a, um, adj. i. e. luscitionosus, from luscitio,
I.that cannot see in the dusk or by lamp-light, dim-sighted, purblind: Pa. Quid jam? Sce. Quia luscitiosus. Pa. Verbero, edepol tu quidem caecus, non luscitiosus, Plaut. Mil. 2, 3, 51 sq. Lorenz ad loc.: vesperi non videre, quos appellant lusciosos, Varr. ap. Non. 135, 13: “edepol idem caecus non lusciosus est,id. ib. 14; cf. “also: luscitiosus qui vespere nihil videt,Isid. Orig. 10, 163: “lusciosos nyctalopas a Graecis dictos,Plin. 28, 11, 47, § 170: luscitiosos dici voluerunt interdiu parum videntes, quos Graeci μύωπας vocant, Fulgent. Expos. Serm. Ant. p. 561 Merc. (Gerlach, p. 391, luscitios).
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (1 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (1):
    • Plautus, Miles Gloriosus, 2.3
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: