I.a playing, play, game (not in Cic.).
I. Lit.: “virgineis exercent lusibus undas Naides,” Ov. M. 14, 556: “aleae,” Suet. Calig. 41: “calculorum,” Plin. Ep. 7, 24: “nec me offenderit lusus in pueris,” Quint. 1, 3, 10; cf. id. 1, 1, 20: “eburneas litterarum formas in lusum offerre,” id. 1, 1, 26: “ediscere inter lusum,” id. 1, 1, 36: “in lusu duodecim scriptorum,” id. 11, 2, 38: “regnum lusu sortiri,” i. e. by throwing dice, Tac. A. 13, 15: “solent quidam et cogere ad lusum,” Dig. 11, 5, 2. —
II. Transf.
A. Play, sport, game (that is done by way of amusement): “fas est et carmine remitti, non dico continuo ac longo, sed hoc arguto et brevi. Lusus vocantur,” Plin. Ep. 7, 9, 10: “Trojae lusum exhibuit,” Suet. Claud. 21.—
C. Jest, fun, mockery: “dant de se respondentibus venustissimos lusus,” i. e. make themselves ridiculous, Quint. 5, 13, 46: “lusum ludere aliquem,” Gell. 18, 13, 4.