I.v. infra; in Plaut. lux is usually m.; Brix ad Plaut. Capt. 5, 4, 11), f. luceo, light.
I. Lit.
1. In gen., the light of the sun and other heavenly bodies: “cum id solis luce videatur clarius,” Cic. Div. 1, 3, 6; id. Tusc. 1, 37, 90; id. Cat. 1, 3; id. Cael. 9: “per umbras Stella facem ducens multā cum luce cucurrit,” Verg. A. 2, 694: a lucifero donec lux occidat, till sunset, Juv, 13, 158. —The light, splendor, brightness of shining bodies: “viridi cum luce zmaragdi,” Lucr. 4, 1126: “luce coruscus ahenā,” Verg. A. 2, 470: “lucem non fundentes gemmae,” Plin. 37, 7, 25, § 94: “ferri,” Stat. Th. 8, 124.—
2. In partic., the light of day, daylight, day: “diurna,” Lucr. 6, 848: “Metellus cum primā luce in campum currebat,” Cic. Att. 4, 3, 4: “ante lucem,” id. de Or. 2, 64, 259: “primā luce ad eum accurrit,” at daybreak, dawn of day, Caes. B. G. 1, 22: “luce sub ipsā,” on the very verge of day, Verg. G. 4, 490: “in luci,” by day, Lucr. 4, 233: “luce reversā,” Juv. 6, 312.—Hence,
b. In abl. adverb.: luce, luci, and (ante-class.) lucu, by daylight, in the daytime: “ut luce palam in foro saltet,” Cic. Off. 3, 24, 93; so, “luce,” id. Pis. 10, 23; Auct. Her. 4, 36, 48; Verg. A. 9, 153 al.: “nocte ac luce,” Juv. 15, 43: “ut veniamus luci,” Plaut. Cas. 4, 2, 7: “cum luci simul,” id. Merc. 2, 1, 31: “luci claro,” id. Aul. 4, 10, 18; cf. Non. 210, 9: “quis audeat luci,” Cic. Phil. 12, 10, 25: “quodsi luce quoque canes latrent,” id. Rosc. Am. 20, 56; Liv. 35, 4, 5: “cum primo lucu ibo hinc,” Ter. Ad. 5, 3, 55: “cum primo luci,” Plaut. Cist. 2, 1, 49.—
B. Transf.
2. A day: “centesima lux est ab interitu P. Clodii,” Cic. Mil. 35, 98: “longiore luce ad id certamen nobis opus est,” Liv. 3, 2: “anxia nocte, anxia luce gemit,” Ov. M. 2, 806: “crastina,” Verg. A. 10, 244: “natali die mihi dulcior haec lux,” Juv. 12, 1: “septima quaeque lux,” id. 14, 105; cf.: “natura volvente vices et lucis et anni,” id. 13, 88. —Hence, poet.: “lux aestiva,” summer, Verg. G. 4, 52: “lux brumalis,” winter, Ov. Tr. 1, 11, 39.—
3. Life: “qui ab Orco mortuom me reducem in lucem feceris,” Ter. Hec. 5, 4, 12: “corpora luce carentum,” i. e. of the dead, Verg. G. 4, 255; Sil. 13, 473; cf.: “simul atque editi in lucem sumus,” Cic. Tusc. 3, 1, 2.—
4. An eye, the eyesight: “effossae squalent vestigia lucis,” Stat. Th. 11, 585: “damnum lucis ademptae,” Ov. M. 14, 197.—
5. A light, of an eminent man to whom all eyes turn: “Luce nihil gestum, nihil est Diomede remoto,” Ov. M. 13, 100.—Of a beloved person: “o lux salve candida,” Plaut. Mil. 4, 8, 34.—
II. Trop.
A. The sight of all men, the public view, the public, the world: “nec vero ille in luce modo, atque in oculis civium magnus sed intus domique praestantior,” Cic. Sen. 4, 12: Isocrates forensi luce caruit, id. Brut. 8, 32: “familiam abjectam et obscu ram e tenebris in lucem vocare,” id. Deiot. 11, 30: “res occultas aperire in lucemque proferre,” id. Ac. 2, 19, 62.—
B. Light, encouragement, help, succor: “lux quaedam videbatur oblata, non modo regno, sed etiam regni timore sublato,” Cic. Phil. 1, 2, 40: “civibus lucem ingenii et consilii porrigere,” id. de Or. 1, 40, 184; cf.: “lucem adferre rei publicae,” id. Manil. 12, 33.—
C. A light, an ornament: “hanc urbem, lucem orbis terrarum,” Cic. Cat. 4, 6, 11: “genus sine luce,” undistinguished, obscure, Sil. 8, 248.—