I.gen. luxurii, Gracch. ap. Gell. 9, 14; the dat. of the fifth decl. is not in use, and the abl. is doubtful; v. Neue, Formenl. 1, 382 sqq.), f. luxus, rankness.
I. Lit., rankness, luxuriance of trees and plants: “luxuriem segetum tenerā depascit in herbā,” Verg. G. 1, 112: “si vitis luxuria se consumpserit,” Plin. 17, 22, 35, § 181; 9, 2, 1, § 2.—
B. Poet., transf., of animals: wantonness, friskiness, frolicsomeness, Val. Fl. 7, 65.—
II. Trop., riotous living, extravagance, profusion, luxury, excess: “quam ecfliges, luxuriae sumptus suppeditare ut possies,” Plaut. As. 4, 2, 10: “animus, qui nunc luxuriā et lasciviā diffluit,” Ter. Heaut. 5, 1, 72: “in urbe luxuries creatur, ex luxuriā existat avaritia, necesse est,” Cic. Rosc. Am. 27, 75: “odit populus Romanus privatam luxuriam,” id. Mur. 36, 76: “luxuries Hannibalem ipsum Capuae corrupit,” id. Agr. 1, 7, 20: “diffluere luxuriā,” id. Off. 1, 30, 106; 1, 34, 123: “res ad luxuriam pertinentes,” Caes. B. G. 2, 15: “saevior armis Luxuria incubuit,” Juv. 6, 293: “quis ferat istas luxuriae sordes?” id. 1, 140. —