previous next
măgus , i, m., and măga , ae, f., = μάγος.
I. In the masc., a Magian, a learned man and magician among the Persians: “ei magos dixisse, quod genus sapientum et doctorum habebatur in Persis,Cic. Div. 1, 23, 46; 1, 41, 90; id. Leg. 2, 10, 26; id. N. D. 1, 16, 43 al.: “Augur, schoenobates, medicus, magus, omnia novit,Juv. 3, 77; “App. d. Dog. 1, 3, p. 186: nam si (quod ego apud plurimos lego), Persarum linguā magus est, qui nostrā sacerdos, etc.,id. Mag. 25, p. 290, 20.—
II. In the fem., a female magician, enchantress: cantusque artesque magarum, v. l. Ov. M. 7, 195 (al. leg. magorum): Circe maga famosissima, Aug. Civ. Dei, 18, 17.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (4 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (4):
    • Ovid, Metamorphoses, 7.195
    • Cicero, De Legibus, 2.10
    • Cicero, de Natura Deorum, 1.16
    • Cicero, De Divinatione, 1.23
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: