previous next
mansŭēfăcĭo , fēci, factum, 3,
I.v. a.; pass. mansŭēfīo , factus, fiĕri mansuetus-facio, to make tame, to tame (class.).
I. Lit.: “mansuefacimus animalia? indomita nascuntur,Quint. 9, 4, 5: uri assuescere ad homines et mansuefieri, ne parvuli quidem excepti, possunt, grow or become tame, Caes. B. G. 6, 27: “arietes feri mansuefacti,Col. 7, 2, 4: “tigris mansuefactus,Plin. 8, 17, 25, § 65: “grues mansuefactae,id. 10, 23, 30, § 59.—Transf.: “aes attritu domitum et consuetudine nitoris veluti mansuefactum,Plin. 34, 9, 20, § 97.—
II. Trop., to make gentle, to soften, civilize, pacify: a quibus (nos) mansuefacti et exculti, *Cic. Tusc. 1, 25, 62: “deposita et mansuefacta barbaria,Just. 43, 4, 1: “plebem,Liv. 3, 14 fin.: “ferum ingenium,Suet. Calig. 11.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Caesar, Gallic War, 6.27
    • Suetonius, Caligula, 11
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 10.59
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 8.65
    • Livy, The History of Rome, Book 3, 14
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 1.25
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 4.5
    • Columella, Res Rustica, 7.2.4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: