previous next
marcĭdus , a, um, adj. marceo,
I.withered, wasted, shrunk, decayed, rotten (mostly poet. and post-Aug.).
I. Lit.: “lilia marcida,Ov. M. 10, 92: “aures,Plin. 11, 37, 50, § 137: “cicatrices, id. prooem. 23: stagna,foul, Claud. Rapt. Pros. 1, 280: “asseres vetustate marcidi fiunt,Vitr. 2, 8, 20: “manus,Val. Max. 6, 9, 6 ext.
II. Transf., weak, feeble, languid, enervated, exhausted: “huc incede gradu marcidus ebrio,Sen. Med. 69: “marcidus edomito bellum referebat ab Haemo Liber,Stat. Th. 4, 652: “somno,Plin. Pan. 63: “somno aut libidinosis vigiliis,Tac. A. 6, 10; Plin. Pan. 63: sol, faint, pale, dull, Poët. ap. Diom. p. 445 P.: “senectus,Val. Max. 7, 7, 4: “oculi libidine marcidi,languishing, voluptuous, App. M. 3, p. 135, 34.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Ovid, Metamorphoses, 10.92
    • Vitruvius, On Architecture, 2.8.20
    • Tacitus, Annales, 6.10
    • Seneca, Medea, 69
    • Statius, Thebias, 4
    • Valerius Maximus, Facta et Dicta Memorabilia, 6.9.6
    • Valerius Maximus, Facta et Dicta Memorabilia, 7.7.4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: