I. Act., to make ripe, ripen, to bring to ma turity (class.).
A. Lit., of fruits: “uvas,” Tib. 1, 4, 19: “pomum,” Plin. 16, 25, 41, § 102. —Pass.: maturari, to grow ripe, ripen, to come to maturity: “frumenta maturantur,” Plin. 18, 7, 10, § 60: “omnia maturata,” ripened, Cic. N. D. 1, 2, 4: “uva maturata dulcescit,” ripe, id. de Sen. 13, 53.—
2. Transf., to make ripe, to ripen, mature, soften, bring to maturity: “vitis alba suppurationes veteres maturat,” Plin. 23, 1, 16, § 24: “lupini strumas maturant,” id. 22, 25, 74, § 156: “partus conceptos,” id. 30, 14, 43, § 123: “olivas muria,” to make ripe, soft, eatable, Pall. 12, 22, 2.—Pass., to become ripe or soft, to come to maturity: “ova in sicco maturari,” Plin. 9, 57, 83, § 177: “alumen aestivis solibus maturatur,” id. 35, 15, 52, § 184: “concoctione maturata,” id. 11, 37, 79, § 200.—
B. Trop., to hasten, accelerate, quicken, despatch, expedite (class.).
(α).
With acc.: “domum ad coepta maturanda redire jubet,” Liv. 24, 13: “iter,” Caes. B. C. 1, 63: “mortem alicui,” Cic. Clu. 61, 171: “necem alicui,” Hor. C. 3, 7, 16; cf.: “mortem ea res maturat,” Cels. 7, 7, 7: “insidias consuli,” Sall. C. 32: “fugam,” Verg. A. 1, 137: “negotia,” Suet. Caes. 80: “sibi exitium,” id. Dom. 15: “maturatur recordatio,” Quint. 11, 2, 43: “spem praedae suae morte maturare,” Val. Max. 8, 2, 2.—
(β).
With inf., to make haste or hasten to do a thing: “jube maturare illam exire huc,” Plaut. Most. 4, 2, 101: “flumen Axonam exercitum transducere maturavit,” Caes. B. G. 2, 5: “ab urbe proficisci,” id. ib. 1, 7: “venire,” Cic. Att. 4, 1, 7: “iter pergere,” Sall. J. 79, 5.—
2. To hurry too much, precipitate: “ni Catilina maturasset signum dare,” had not Catiline given the signal too soon, Sall. C. 18, 8: “jussis ceteris quantum possent maturare sequi,” Liv. 32, 16, 5.—
3. Poet.: “multa quae mox caelo properanda sereno, maturare datur,” i. e. to do in good time, betimes, Verg. G. 1, 261.—
II. Neutr.
A. Lit., to grow ripe, ripen (post-class.): “ficus, quae sero maturant,” Pall. Mart. 10, 27: “tardius,” id. Nov. 7, 22.—
B. Transf., to make haste, hasten (rare but class.): “successor tuus non potest ita maturare, ut, etc.,” Cic. Fam. 2, 17, 1: “legati in Africam maturantes veniunt,” Sall. J. 22, 1: “et maturavit Romanus, ne, etc.,” Liv. 2, 22: “maturandum ne, etc.,” id. 24, 12: “facto maturatoque opus esse,” id. 1, 58; cf. id. 8, 13 fin.: “quam maturato opus erat,” id. 24, 23.—Hence, adv.: mātūrātē , betimes, quickly (very rare): “properare,” Plaut. Ps. 4, 7, 58; also: mātūrātō , hastily (late Lat.), Schol. Verg. ap. Clan. Auct. Mai. vol. 7, p. 291.