previous next
maxilla , ae, f. dim. of a ground-form magsula (whence māla; root mag of μάσσω, to knead; μαγεύς. baker, etc.; cf. axilla, ala, from ago),
I.the jawbone, jaw (postAug.).
I. Lit.: “quam litteram (X) etiam e maxillis et taxillis et vexillo ... consuetudo elegans Latini sermonis evellit,Cic. Or. 45, 153: “maxillae superiores,Plin. 11, 37, 60, § 159; Suet. Calig. 58; Veg. Vet. 2, 40, 2: “maxillam superiorem commovere solam,Amm. 22, 15, 15: “cum in maxillis balanatum gausape pectas,you comb the anointed beard on your jaws, Pers. 4, 37.— *
II. Transf.: miserum populum, qui sub tam lentis maxillis erit, under such slowgrinding teeth, i. e. subject to such protracted cruelty, Aug. ap. Suet. Tib. 21.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (4 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (4):
    • Suetonius, Caligula, 58
    • Suetonius, Tiberius, 21
    • Persius, Saturae, 4
    • Cicero, Orator, 45.153
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: