I.the middle, place in the middle, midst (in Cic. only as transl. of the Gr. μεσότης; elsewhere postclass.).
I. Lit.: vix audeo dicere medietates, quas Graeci μεσότητας appellant, Cic. Univ. 7, 20: “narium,” Lact. 10, 19: “totius loci,” App. M. 2, p. 116, 6: “sic feliciore loco medietatis est positus (sc. homo),” App. Asclep. 6, p. 79: “in mediatate distinctis aquis,” Tert. de Bapt. 3.—
B. Transf., a half, moiety (syn. dimidium): “decoquere aliquid usque ad medietatem,” Pall. Mart. 10, 10 and 30: “sulcum usque ad medietatem replere,” id. Mai. 3: debiti, Cod. Th. 4, 19, 1.—
II. Trop., a middle course, medium: “medietatem quandam sequi,” Dig. 5, 4, 3 fin.; Arn. 2, 65: “ejusmodi medietates inter virtutes et vitia intercedere,” App. Dogm. Plat. p. 14, 3.