previous next
mĕdĭĕtas , ātis, f. medius,
I.the middle, place in the middle, midst (in Cic. only as transl. of the Gr. μεσότης; elsewhere postclass.).
I. Lit.: vix audeo dicere medietates, quas Graeci μεσότητας appellant, Cic. Univ. 7, 20: “narium,Lact. 10, 19: “totius loci,App. M. 2, p. 116, 6: “sic feliciore loco medietatis est positus (sc. homo),App. Asclep. 6, p. 79: “in mediatate distinctis aquis,Tert. de Bapt. 3.—
B. Transf., a half, moiety (syn. dimidium): “decoquere aliquid usque ad medietatem,Pall. Mart. 10, 10 and 30: “sulcum usque ad medietatem replere,id. Mai. 3: debiti, Cod. Th. 4, 19, 1.—
II. Trop., a middle course, medium: “medietatem quandam sequi,Dig. 5, 4, 3 fin.; Arn. 2, 65: “ejusmodi medietates inter virtutes et vitia intercedere,App. Dogm. Plat. p. 14, 3.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (1 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (1):
    • Cicero, Timaeus, 7
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: