I.a. [etym. dub.; cf. Sanscr. root mā, exchange; also meo].
I. Neutr., to remove from one place to another, to depart, flit, migrate (class.).
A. Lit.: “migrare e fano foras,” Plaut. Curc. 2, 1, 1: “ex urbe tu rus habitatum migres?” Ter. Hec. 4, 2, 13: “ad integra omnia,” Liv. 5, 53: “ad generum,” Cic. Verr. 2, 2, 36, § 89: “in tabernas,” Hor. A. P. 229: “Veios,” Liv. 5, 53: “Alexandriam vel Ilium,” Suet. Caes. 79: “finibus,” Plin. 6, 17, 21, § 59: Verres domo ejus emigrat atque adeo exit: nam jam ante migrārat, he quits his house (leaves it himself without taking any thing with him); for he had already removed (had taken away his furniture), Cic. Verr. 2, 2, 36, § 89: “consilium migrandi a Tarquiniis cepit,” Liv. 1, 34, 5: “itaque non solum inquilini, sed etiam mures migraverunt,” Cic. Att. 14, 9, 1: cum tota Karthagine migra, be off! Juv. 6, 171.—Impers. pass.: “in alium quendam locum ex his locis morte migretur,” Cic. Tusc. 1, 41, 97: “Romam inde frequenter migratum est a propinquis,” Liv. 1, 11, 4.—
B. Trop., to go away, depart, to pass over, change, turn: “scio ipse quid agam, neque mens officio migrat,” Plaut. Trin. 3, 2, 13: “mea ut migrare dicta possint, quo volo,” id. Ps. 1, 5, 54: “ex hac vitā,” Cic. Rep. 6, 9, 9; cf. id. ib. 6, 15, 15: “de vitā,” i. e. to die, id. Fin. 1, 19, 62: “equitis migravit ab aure voluptas ad oculos,” Hor. Ep. 2, 1, 187: “haec medicina migrabat in Graeciae linguas,” Plin. 25, 2, 6, § 16: “omnia migrant, Omnia commutat natura,” change, Lucr. 5, 831: “caerula quae sunt Numquam in marmoreum possunt migrare colorem,” id. 2, 774: “in varias migrare figuras,” Ov. M. 15, 172: “cornua in mucronem migrantia,” running out into, ending in, Plin. 11, 37, 45, § 125: “ad aliud matrimonium,” Dig. 24, 2, 6.—
II. Act.
A. To carry away, transport, transfer (rare): “cassita nidum migravit,” Gell. 2, 29, 16: “relicta quae migratu difficilia essent,” Liv. 10, 34: “num migrantur Rhoeteia regna In Libyam Superis?” are transferred, Sil. 7, 431.—
B. To transgress, break, violate, opp. to servare: “jus civile migrare (opp. conservare),” Cic. Fin. 3, 20, 67: “ea migrare et non servare,” id. Off. 1, 10, 31.