previous next
mĭnistrātor , ōris, m. id.,
I.an attendant, waiter, servant (class.): “(turbam) transeo ministratorum, per quos, signo dato, ad inferendam cenam discurritur,Sen. Ep. 95, 24: “vinum dominicum ministratoris gratia est,cup-bearer, Petr. 31, 2; Dig. 50, 16, 203: “MERCVRIVS,Inscr. Fabr. 114: “accensos ministratores, Cato esse scribit,Varr. L. L. 7, § 18 Müll.: “cum auriganti Caio ministratorem exhiberet,play the assistant, the instructor, Suet. Vit. 17: “cum te ipsum, Sulpici, objurgabam, quod ministratorem peteres, non adversarium,Cic. de Or. 2, 75, 305: “quasi ministrator, aderat, subiciens, quid dicerem,id. Fl. 22, 53.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (3 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (3):
    • Cicero, On Oratory, 2.75
    • Suetonius, Vitellius, 17
    • Seneca, Epistulae, 95.24
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: