I.an attendant, waiter, servant (class.): “(turbam) transeo ministratorum, per quos, signo dato, ad inferendam cenam discurritur,” Sen. Ep. 95, 24: “vinum dominicum ministratoris gratia est,” cup-bearer, Petr. 31, 2; Dig. 50, 16, 203: “MERCVRIVS,” Inscr. Fabr. 114: “accensos ministratores, Cato esse scribit,” Varr. L. L. 7, § 18 Müll.: “cum auriganti Caio ministratorem exhiberet,” play the assistant, the instructor, Suet. Vit. 17: “cum te ipsum, Sulpici, objurgabam, quod ministratorem peteres, non adversarium,” Cic. de Or. 2, 75, 305: “quasi ministrator, aderat, subiciens, quid dicerem,” id. Fl. 22, 53.
mĭnistrātor , ōris, m. id.,