previous next
mĭnistro , āvi, ātum, 1, v. a. minister,
I.to attend, wait upon, serve, esp. at table, to serve up, pour out, hand food or drink (syn.: servio, appareo, praebeo, suggero; class.).
I. Lit.
II. Transf., to take care of, manage, govern, direct; and, in gen., to provide, furnish, supply, give, afford: “ministrare (naves) velis, of the steersman,Verg. A. 6, 302: “naves nec velis ministrantur, nec, etc.,Tac. G. 44: “ministrare victum alicui,Varr. R. R. 3, 17, 6: “viros et arma alicui,Tac. H. 4, 12: “prolem,to give, present, produce, Tib. 2, 2, 21: “ministrabant ei de facultatibus suis,Vulg. Luc. 8, 3: “faces furiis Clodianis,Cic. Pis. 11, 26: “equus terga ministrat (for mounting),Val. Fl. 6, 216: “jussa medicorum,to execute, Ov. H. 20, 133.—Also of inanim. subjects: “sarmentum colibus sucum ministrat,Varr. R. R. 1, 31, 2: (vinum) verba ministrat, Hor. Ep. 1, 15, 20: “luna ministrat equis,serves them, lights them on their way, Prop. 3, 14, 15: “reges ministrabunt tibi,Vulg. Isa. 60, 10; id. Act. 20, 34.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (12 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (12):
    • Cicero, Letters to his Friends, 16.14.2
    • Old Testament, Isaiah, 60.10
    • New Testament, Luke, 8.3
    • Cicero, Against Piso, 11.26
    • Plautus, Curculio, 2.3
    • Plautus, Stichus, 5.4
    • Vergil, Aeneid, 6.302
    • New Testament, Acts, 20.34
    • Suetonius, Divus Augustus, 45
    • Tacitus, Historiae, 4.12
    • Tacitus, Germania, 44
    • C. Valerius Flaccus, Argonautica, 6.216
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: