I.wretchedness, unhappy condition, misfortune, misery; affliction, distress, etc.
I. Lit.
A. (Class.) Nam invidere alii bene esse, tibi male esse, miseriast, Plaut. Truc. 4, 2, 31: Proloqui Caelo atque terrae Medeaï miserias, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 63 (Trag. v. 292 Vahl.): quibus servitutem meā miseriā deprecor, id. ap. Non. 290, 19 (Trag. v. 173 ib.): “miserias voluptate sedare,” Plaut. Poen. 5, 4, 93: “ubi virtus est, ibi esse miseria et aerumna non potest,” Cic. Fin. 5, 32, 95: “in miserias incidere,” id. Phil. 2, 10, 24: “de miseriis in quibus versamur,” id. Fam. 7, 3, 1: “in miseriā esse,” id. Fin. 3, 14, 48: “oneri miseriaeque esse,” Sall. C. 10, 2.—
B. Trouble, fatigue, irksomeness: “miseriam capere,” Ter. Ad. 5, 4, 22: “nimiae miseriae est,” is too irksome, Quint. 1, 8, 18: “nimia est miseria nimis pulchrum esse hominem,” Plaut. Mil. 1, 1, 68: “ne (Stoici) omnia superstitiosā sollicitudine et miseriā crederent,” anxiety, Cic. Div. 2, 41, 86.—Plur.: “miseriae plebis crescebant,” Liv. 6, 34, 1.—
II. Personified: Mĭsĕrĭa , the daughter of Erebus and Nox, Cic. N. D. 3, 17 fin.; Hyg. Fab. praef.